Դուք նաեւ հոգեպես եք կապիտուլացված

ԴՈՒՔ ՆԱԵՎ ՀՈԳԵՊԵՍ ԵՔ ԿԱՊԻՏՈՒԼԱՑՎԱԾ

Երբ բալիստիկ հռթիռներն ամենաուղիղ իմաստով թռնում են մեր գլխավերեվով, երբ միջուկային պատերազմն ավելի քան հավանականական է ու Հայաստանի անվտանգությունը զրոյական,  ՀՀ իշխանությունները ներքին պատերազմ են հայտարարել Հայաստանյայց առաքելական  սուրբ եկեղեցուն  և հայ ժողովրդին։   Այո, սեփական ժողովրդին, որովհետև  եկեղեցին ինքը հայ ժողովուրդն է։

Եկեղեցին հայտնվել է անզուսպ հարձակման թիրախում, երբ երկիրը թաղված է  սոցիալական, տնտեսական և բարոյական խորը ճգնաժամի մեջ, երբ համատարած խայտառակ ձախողումներ են, տարածքային զիջումներ և նոր պատերազմի սպառնալիք։  

Կատարվողը հերթական անհավասարակշիռ պոռթկում չէ, ոչ  էլ՝ ոչ նորմատիվ դարձած վարքը  կամ՝  երկրի տնտեսական, դիվանագիտական և քաղաքական  ձախողումներից ուշադրություն շեղելու քայլ։   
Փաստերի  պարզ համադրումից ակնհայտ է  դառնում, թե եկեղեցու նկատմամբ արշավը որքան համաքայլ է  թշնամական երկրի հոգևոր և քաղաքական առաջնորդների ագրեսիվ  հռետորաբանությանը,   Էջմիածնի պատմական ակունքները կասկածի տակ դնող անբարո հայտարարություններին և Հայաստանի պարտված իշխանություններին ամենօրյա ռեժիմով  պահանջներ պարտադրելուն։

Նույնքան էլ ակնհայտ է, որ վարչախմբի՝ Արցախի հարցը փակված համարելուն,  գերիների նկատմամբ անտարբերության, Բաքվում ընթացող դատավարությունների շուրջ քար լռության, իրական և պատմական Հայաստանների մասին ապազգային  հայտարարություների ֆոնին՝ ինչ  հոգեխանգարմունք պիտի առաջացներ միջազգային հարթակներում Արցախահայության իրավունքների, Արցախի հոգևոր-մշակութային ժառանգության պաշտպանության,  հայ գերիների վերաբերյալ եկեղեցու կամ քաղաքական ընդդիմադիր շրջանակների դիսկուրսը։

Բայց սա բոլորը չէ։  Հետհեղափոխական  էյֆորեան և սպասումները զրոյացել են, փաշինյանի խոստումները սուտ էին և պոպուլիստական։ Իսկ քաղաքական մեծամասնության ակտիվում կառավարման յոթը տարիների աղետալի  հետագիծն է, հայաթափված Արցախով և անհաղթահարելի  անվտանգային մարտահրավերներով։ 

Համատարած կոլապսի, խորացող հուսահատության, ներազգային պառակտվածության և հեղինակությունների կորստի ֆոնին Հայ Առաքելական եկեղեցին շարունակում է լինել ամենաբարձր վստահություն ունեցող  ազգային ինստիտուտը։ 
Հենց այս, նաև Բաքվին տված խոստումների  և հավատարմության համատեքստում էլ տեղավորվում է Հայ առաքելական եկեղեցու թիրախավորումը։  

Եթե Բաքվի պահանջով կարելի է Սահմանադրություն փոխել,  ինչո՞ւ չի կարելի նույնն անել եկեղեցու հանդեպ:
Այս կռիվը երեկ  Սամվել Կարապետյանի բակ էր տեղափոխվել, ու ապօրինի ու անհավասարակշիռ հրահանգներն այս անգամ ֆեյսբուքյան են․․․․

Եվ ոչ միայն քաղաքական թիմում, այլև իրավապահ մարմիններում՝ ԱԱԾ, Դատախազություն և այլն,  չկա մեկը, ով կսաստի այս հակասահմանադրական և հակապետական ընթացքը, գիտակցի, թե ինչ կարմիր գծեր են հատվում և պառակտումի այս հերթական քայլը ինչ աղետաբեր է մանավանդ այս օրերին:  

Պարզապես անմեղսունակ պիտի լինել՝ չհասկանալու, որ  հերթական պառակտման և ստեղծված մի մթնոլորտի միակ շահառուն Ադրբեջանն է։

Ազգային արժանապառցվության յուրաքանչյուր դրսևորում ձեր և Ադրբեջանի համար սպառնալիք է։ ԴՈՒՔ ՆԱԵՎ ՀՈԳԵՊԵՍ ԵՔ ԿԱՊԻՏՈՒԼԱՑՎԱԾ։

Այն, որ կատարվողը մեր հասարակության հիմքերի տրանսֆորմացիայի, կազմաքանդման   ծրագիր է, չի թաքցնում նաև Փաշինյանը։ 

«Իրական Հայաստան է» այդ կոնցեպտի անունը։  Նոր չակերտավոր մեսիա՝ քողարկված է կրթության նորաձևության դրոշի տակ։ իսկ իրականում  Փաշինյանի պարտությունների և արժեհամակարգի պրոյեկցիան է:    
Եվ ինչ է պարզվում՝  չնայած նրան, որ «կրթությունը նորաձև է»  շարժումն իրականում նախընտրական քաստինգ է և   ներառված չէ ոչ Կառավարության հնգամյա ծրագրում, ոչ էլ՝ տարեկան բյուջեում,  իրականացվում  է ՀՀ բյուջեի հաշվին։ 

Այն ներառվել է պետական գաղտնիք պարունակող գնումների պլանում և վերջինիս վերաբերյալ տեղեկատվությունը հրապարակման ենթակա չէ։ Բնականաբար, հերոս հարկատուն իրավունք ունի հարցնելու, թե ինչու պիտի  «Իմ քայլը» հիմնադրամի ծրագիրը ֆինանսավորվի իր միջոցներով։
Եվ մի՞թե սա կոռուպցիա կամ նեպոտիզմ չէ:

ժողովրդավարության խաղաթուղթն էլ չի աշխատում: Հայաստանը շարունակում է լինել կիսաազատ երկիր, իսկ միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպությունների   բարձրաձայնած բազմաթիվ խնդիրները՝  դատական համակարգի կախվածություն, կոռուպցիայի դեմ պայքարի անարդյունավետություն, կառավարության ծախսերի անվերահսկելիություն, թիմակիցների կոռուպցիոն սկանդալների կոծկում, ընդդիմադիրների նկատմամբ բռնաճնշումեր, դատախազական համակարգի քաղաքականացվածությունը վերածվել է խրախուսված քաղաքական մշակույթի:                                                                                            
Ոստիկանների հատուկ ստորաբաժանումների  կողմից տասնյակ փաստագրված  խոշտանգումների, արգելված զինտեսակի գործածումն  այդպես էլ քրեական հետապնդման առարկա չդարձավ։ Ոստիկանապետը հեզասահ հեռացավ: 

Ոստիկանապետության, ստի, ցինիզմի  և  բռնության վրա  է կառուցած ձեր ռեժիմը: Եվ այնուամենայինիվ, ԱՐՅԱՆ, ԱՏԵԼՈՒԹՅԱՆ և ՎԱԽԻ ԱՅՍ ՇՐՋԱՊՏՈՒՅՏՆ ԱՎԱՐՏ ՈՒՆԻ։ Եվ մոտ է պատասխան տալու ժամանակը։

«Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Լիլիթ Գալստյան